Futbolli francez kundër të djathtës ekstreme/ Si Mbappé dhe Les Bleus i rezistuan ekstremizmit
Turneu i Euro 2024 filloi në mënyrë shpërthyese për Kylian Mbappé, sulmuesin francez dhe një nga futbollistët më të mirë dhe më të paguar në botë, por jo domosdoshmërisht ashtu siç dëshironte ai.
Java e tij filloi në mënyrë të diskutueshme të dielën e kaluar kur, duke iu përgjigjur një pyetjeje në lidhje me situatën politike në Francë në një konferencë shtypi para ndeshjes, ai tha se publiku duhet të shmangë votimin për “ekstremistwt” në zgjedhjet e ardhshme franceze.
“Dua të jem krenar që përfaqësoj Francën ,” tha ai. “Unë nuk dua të përfaqësoj një vend që nuk korrespondon me vlerat e mia, apo vlerat tona. Njerëzit thonë mos përzieni futbollin me politikën, por këtu po flasim për një situatë që është vërtet e rëndësishme, më e rëndësishme se loja. Situata në vendin tonë është e rëndë dhe ne duhet të veprojmë.”
Edhe pse Mbappé nuk e konsideroi Rally Kombëtare (RN) të Marine Le Pen si “ekstremist” të rrezikshëm, menjëherë u supozua se kjo ishte ajo që ai donte të thoshte.
Një ditë më parë, shoku i skuadrës së Mbappe, Marcus Thuram, djali i fitueses së Kupës së Botës, Lilian Thuram, kishte qenë edhe më i qartë. Në një konferencë para ndeshjes, ai tha se Franca u përball me një “realitet të trishtuar” dhe se ishte detyrë e tij “si qytetar të luftonte në mënyrë që RN të mos kalonte”, duke shtuar se ai shpresonte që shokët e tij të skuadrës të ndanin pikëpamjet e tij. Mbappé padyshim e bëri, dhe të dy lojtarët e paguan çmimin pasi u vunë nën një sulm të plotë mediatik që kërcënoi të ‘errësonte’ ndeshjen e tyre hapëse kundër Austrisë të hënën, sipas The Guardian.
Në fund, asnjë nga këto nuk e pengoi Francën që të luante mirë, ose të paktën mjaftueshëm mirë, duke fituar 1-0 me një performancë të ndrydhur, por të sigurt, falë një autogoli nga Maximilian Wöber – rezultat i një lëvizjeje të krijuar nga Mbappé. Fatkeqësia ndodhi në minutën e 86-të, megjithatë, kur Mbappé, në garë për një goditje me kokë, u përplas keq me mbrojtësin austriak Kevin Danso dhe i theu hundën.
Hunda e thyer ndezi një polemikë të re rreth Mbappé. Skuadra franceze është plot me yje, por ai është i jashtëzakonshëm edhe brenda kësaj plejade. Në orët dhe më pas në ditët pas ndeshjes, shtypi sportiv francez, si pjesa tjetër e kombit, shqetësohej nëse ai do të kalonte dhe do të bënte pjesën tjetër të turneut.
Pastaj ata u shqetësuan se çfarë do të ndodhte më pas nëse ai nuk ia dilte – a do të ishte golashënuesi veteran Olivier Giroud, tani 37 vjeç, një zëvendësues adekuat? A ishte formuar shumë skuadra rreth shkëlqimit të Mbappe? A kishte edhe një plan B? Ekipi, një nga favoritët për turneun, tani ishte papritur në rrezik të madh. Mbappé mungoi në barazimin e pajetë 0-0 që Franca luajti kundër Holandës të premten dhe skuadrës i mungonte shumë hajmalia e tyre. Dyshime të rënda mbeten ende se kur do të kthehet.
Humori i shqetësuar u kap në mënyrë të përkryer në një titull në L’Équipe , revista kryesore sportive franceze, e cila publikoi një portret të plotë të Mbappé në faqen e saj të parë, me shpinën nga kamera, i plagosur dhe me dhimbje. Brenda, një titull shkruhej: “Tmerr dhe shpresë!”
Ky është një titull që përmbledh gjithashtu gjendjen aktuale politike në Francë. Ka pasur një atmosferë paniku dhe pasigurie në vazhdën e vendimit të Emmanuel Macron për të thirrur zgjedhje të parakohshme parlamentare , të cilat mund të sjellin RN të ekstremit të djathtë në pushtet. Shumica e njerëzve me të cilët kam folur që kur Macron shpalli zgjedhjet thonë se nuk kanë njohur një trazirë të tillë politike gjatë jetës së tyre.
Në ditët pasi ata bënë deklaratat e tyre, të dy u akuzuan në disa pjesë të shtypit të djathtë se nuk treguan qëndrimin e duhur ndaj futbollit, apo në të vërtetë ndaj Francës. Në mënyrë të parashikueshme, Jordan Bardella, presidenti 28-vjeçar i RN sulmoi, duke thënë se ai kishte respektin më të madh për ta si sportistë, por se ata ishin multimilionerë që nuk kishin punë t’u tregonin njerëzve më të varfër se si të votonin.
Në të kundërt, trajneri francez, Didier Deschamps, mbrojti lojtarët e tij, duke pohuar se si qytetarë ata kishin çdo të drejtë të shprehnin pikëpamjet e tyre për vendin e tyre.
Philippe Diallo, presidenti i Federatës Franceze të Futbollit (FFF), ishte më pak i sigurt për këtë. Menjëherë pasi Thuram bëri deklaratën e tij të parë, Diallo dërgoi një deklaratë për shtyp duke thënë se “të gjitha format e presionit politik duhet të shmangen me ekipin francez”.
AlbaniaWeb.net
