Virginia Giuffre: Ditët kur frika nga “armiqtë” e ndiqte kudo

Në muajt pas marrëveshjes ligjore prej 12 milionë dollarësh me princin Andrew, aktivistja dhe akuzuesja kryesore e Jeffrey Epstein-it, Virginia Giuffre, përjetoi një periudhë të thellë ankthi dhe ndjesie të forta paranoje, sipas një dëshmie të përmbledhur nga Daily Mail.

Në prill 2022, Giuffre qëndroi në një hotel në Uashington D.C., ku u ndje “e lodhur deri në palcë” dhe mendonte se çdo mysafir mund të ishte “armiku” i saj. Ajo tregonte se ndjente si të ishte e rrethuar nga njerëz që donin ta dënonin për rrëfimet e saj, duke e lënë të vetmuar dhe të pasigurt për sigurinë e saj.

Një vizitor që i çoi një dhuratë improvizoi një bisedë private me Giuffre-n, e cila shpesh rrinte e heshtur dhe me sy nga dera, e shqetësuar se dikush mund t’i spiunonte. Ajo rrëfeu se trauma nga trafikimi dhe lufta ligjore e kishin bërë “të thyente shpirtërisht”, duke vënë në dyshim çdo vendim dhe çdo marrëveshje që kishte arritur.

Më vonë, pas një operacioni urgjent, Giuffre dërgoi një mesazh:

“Nuk janë lajme të mira, por po buzëqesh sepse jam ende gjallë.”

Kjo frazë u përhap në rrjetet sociale si dëshmi e fuqisë së saj, por edhe e lodhjes së thellë që ndikoi tek shëndeti i saj mendor dhe emocional.

Pavarësisht fitoreve ligjore, Giuffre vazhdoi të përballej me ankth dhe ndjenja vetmie, ndërsa të afërmit e saj pohuan se ishte e “thyer” dhe shpesh i dukej e pamundur të rikthehej në Angli apo Australi pa ndjerë frikë se e kaluara do t’ia përsëriste gishtin.

Në vitin 2015, Giuffre paditi princin Andrew për abuzim seksual që kishte ndodhur kur ajo ishte 17-vjeçare në pronë të Jeffrey Epstein. Pavarësisht mohimeve të anëtarit të familjes mbretërore britanike, palët arritën një marrëveshje jashtëgjyqësore në shkurt 2022. Megjithatë, shuma e madhe dhe reflektimi publik e shtynë Giuffre-n të vazhdonte të luftonte për zgjidhje të tjera, përfshirë themelimin e organizatës SOAR për mbështetjen e viktimave të trafikimit seksual.

Portret i një gruaje të fortë, por gjithsesi të brishtë

Historia e Virginias përbën një kujtesë të fuqishme se sa e gjatë dhe e dhimbshme mund të jetë rruga drejt drejtësisë – dhe se pas çdo fitorje ligjore, mund të mbeten plagë të thella që kërkojnë më shumë se një zgjidhje juridike.